ตลอดประวัติศาสตร์ของไลบีเรีย อำนาจกระจุกตัวมากเกินไปในฝ่ายบริหาร บางทีอาจจะเป็นตำแหน่งประธานาธิบดี ประเทศกำลังก้าวไปสู่การเอาชนะคุณลักษณะที่ผิดปกตินี้ดังนั้นจึงไม่สามารถที่จะเลือกบุคคลที่มีวัตถุประสงค์ทั้งหมดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพผลประโยชน์ส่วนบุคคล/ครอบครัวและความมั่งคั่งเช่นประธานาธิบดีทรัมป์ของอเมริกา สำหรับชาวไลบีเรียที่ต้องเผชิญกับการเลือกตั้งประธานาธิบดีในเดือนตุลาคม ละครตลกการเมืองอเมริกันนำเสนอภาพรวมของสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากผู้มีสิทธิเลือกตั้งเลือกเด็กฝึกงานโดยอิงตามคำเรียกร้องของประชานิยมหรือการพิจารณาด้วยอคติ จากประวัติศาสตร์ไลบีเรีย เราได้เรียนรู้บทเรียนที่หนักหน่วงแล้วว่า การปกครองไม่ได้หมายถึงการจัดงานเฉลิมฉลอง
หมายถึงความสำเร็จ
ที่สามารถเปลี่ยนชีวิตของประชาชนทั่วไปอย่างมีความหมายในระยะยาว ประเทศของเราขาดคุณสมบัตินี้มาเป็นเวลานาน มันเพิ่งอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการพัฒนาหลังจาก 169 ปีแห่งอิสรภาพ นั่นหมายถึงเดิมพันในการเลือกตั้งที่จะมาถึงนั้นสูงมากในสังคมที่ปัญหาการต่อต้านการคอร์รัปชันและความซื่อสัตย์เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงจากผู้นำและประชาชนมาช้านาน การเลือกผู้นำคนใหม่โดยปราศจากความรู้สึกอ่อนไหว เจตจำนงทางการเมือง ความรักชาติ และที่สำคัญที่สุดคือประสบการณ์และความซื่อสัตย์จะส่งผลให้เกิดความสับสนวุ่นวาย
และด้วยภาคประชาสังคมของประเทศที่เพิ่งฟื้นตัวจากการถูกโจมตีโดยรัฐบาลเผด็จการที่ผ่านมา มันอาจไม่สามารถรับผิดชอบเจ้าหน้าที่ของรัฐได้หากบรรยากาศของการเปิดกว้างในปัจจุบันกลับตรงกันข้าม
สถาบันต่างๆ ของไลบีเรียยังคงอ่อนแอและอ่อนแอ ไม่ว่าผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งจะได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีต้องยึดมั่นในคุณค่าทางประชาธิปไตย และมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับการจัดการเศรษฐกิจที่สนับสนุนคนจน
ข้าราชการพลเรือนของไลบีเรียมีความสามารถน้อยมากจนความพยายามใด ๆ ที่จะแต่งตั้งนักวิชาการด้านเทคนิคให้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีและรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงจะยิ่งทำให้ประเทศอ่อนแอลง ผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์จะต้องจัดการเครื่องมือของรัฐ บุญจะต้องเป็นมาตรฐานในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้
ระบบการเมืองปัจจุบัน
ไม่สมบูรณ์แบบ แต่ได้จัดการคลังขาดดุลที่ตกทอดมาอย่างประเมินค่ามิได้ เห็นได้ชัดว่าประธานาธิบดีคนปัจจุบันยอมรับจุดอ่อนของฝ่ายบริหารในการจัดการกับการทุจริตและการสร้างสันติภาพ
ดังนั้นเราจึงต้องการรัฐบาลที่จะสานต่อความสำเร็จและปรับแต่งข้อบกพร่องเหล่านั้น เราไม่ต้องการรัฐบาลใหม่ที่จะหมกมุ่นอยู่กับการฟ้องร้องความล้มเหลวของรุ่นก่อน และด้วยเหตุนี้จึงไม่เสนอแผนงานทางเลือกและแนวทางแก้ไขที่เป็นไปได้สำหรับการจัดการปัญหาเฉียบพลันระดับชาติของเรา
เราต้องการรัฐบาลที่จะปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพของประชาชนของเราและให้โอกาสใหม่สำหรับการเติบโตและการพัฒนาส่วนบุคคลและส่วนรวม เราต้องการรัฐบาลที่จะสมานรอยแยกทางการเมือง สังคม ศาสนา เพศ อายุ และความแตกแยกอื่นๆ
