ร่องรอยเคมีบนเครื่องปั้นดินเผาชี้ให้เห็นถึงการใช้น้ำผึ้ง เว็บสล็อตแท้ และขี้ผึ้งอย่างแพร่หลายเมื่อ 9,000 ปีที่แล้ว ต่อไปนี้คือข่าวล่าสุดเกี่ยวกับเกษตรกรในสมัยโบราณในเอเชียตะวันตกเฉียงใต้และยุโรป — พวกเขาสนใจผึ้งเป็นจำนวนมาก
Mélanie Roffet-Salque นักชีวเคมีจากมหาวิทยาลัยบริสตอลในอังกฤษและเพื่อนร่วมงานของเธอกล่าวว่า ชาวนาที่แผ่ขยายไปทางตะวันตกทั่วแนวกว้างนั้นได้กินขี้ผึ้งและอาจบริโภคน้ำผึ้งเมื่อประมาณ 9,000 ถึง 5,000 ปีก่อน เศษของสารอินทรีย์ที่เกาะติดกับเครื่องปั้นดินเผาจากพื้นที่เพาะปลูกในระยะแรกแสดงลายเซ็นทางเคมีตามแบบฉบับของขี้ผึ้งนักวิทยาศาสตร์รายงานในวันที่ 12 พ.ย. ธรรมชาติ
การศึกษาใหม่นี้เป็นการวิเคราะห์ที่ใหญ่ที่สุดของสารเคมีตกค้างบนเครื่องปั้นดินเผาจนถึงปัจจุบัน
และเป็นครั้งแรกที่มีการบันทึกการใช้ผลิตภัณฑ์จากผึ้งอย่างแพร่หลายในหมู่เกษตรกรในสมัยโบราณ กล่าวโดยนักชีวโบราณคดี Oliver Craig จากมหาวิทยาลัยยอร์กในอังกฤษ ซึ่งไม่ได้เข้าร่วมการศึกษานี้
Roffet-Salque กล่าวว่ายังไม่มีความชัดเจนว่าเกษตรกรในยุคแรกๆ ได้ขี้ผึ้งและน้ำผึ้งที่น่าจะเป็นมาได้อย่างไร “เราได้แสดงให้เห็นว่าเกษตรกรเหล่านี้ใช้ประโยชน์จากผลิตภัณฑ์จากผึ้ง แต่เราไม่สามารถบอกได้จริงๆ ว่าเป็นผลมาจากการล่าน้ำผึ้งหรือการเลี้ยงผึ้ง” เธอกล่าว
Greger Larson นักชีววิทยาทางชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดกล่าวว่ามนุษย์อาจไม่สามารถควบคุมผึ้งได้มากพอที่จะเลี้ยงแมลงได้จนกว่าจะ “หลังจากนั้น” เมื่อ 4,000 ปีก่อน พบซากโรงเลี้ยงผึ้งขนาดใหญ่อายุ 3,000 ปีในอิสราเอล ( SN: 9/27/08, p. 11 ) ภาพการเลี้ยงผึ้งขนาดเล็กในอียิปต์โบราณมีมาตั้งแต่เมื่อ 4,400 ปีก่อน
หลักฐานการล่าน้ำผึ้งมีระยะเวลากว้างกว่า ศิลปะร็อคในสเปนที่อาจมีอายุถึง 10,000 ปี แสดงให้เห็นชายสองคนปีนบันไดเชือกพร้อมกระสอบเพื่อเก็บน้ำผึ้งและรวงผึ้งจากรังป่า กลุ่มนักล่า-เก็บสะสมในปัจจุบันที่อาศัยอยู่ในพื้นที่อบอุ่นมักจะเก็บน้ำผึ้งจากรังผึ้งป่า มักจุดไฟให้ผึ้งออกมาและหลีกเลี่ยงการถูกต่อย ทีมที่นำโดยนักมานุษยวิทยา Frank Marlowe จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ รายงานในวารสาร Journal of Human Evolution เดือนมิถุนายน 2014 . “รังผึ้งอาจดึงดูดแม้กระทั่งบรรพบุรุษที่อยู่ห่างไกลของเรา” เครกกล่าว
กลุ่มของ Roffet-Salque ได้วิเคราะห์ภาชนะเครื่องปั้นดินเผามากกว่า 6,400 ชิ้นจากพื้นที่เกษตรกรรม 154 แห่ง หลักฐานที่มีมากที่สุดของขี้ผึ้งปรากฏบนเศษเครื่องปั้นดินเผาจากคาบสมุทรบอลข่าน รวมทั้งกรีซและหมู่เกาะอีเจียน จากเครื่องปั้นดินเผา 1,915 ชิ้นที่พบว่ามีตั้งแต่ประมาณ 7,800 ถึง 5,000 ปีก่อน ประมาณสองโหลมีขี้ผึ้งเหลืออยู่ หลักฐานของขี้ผึ้งยังปรากฏบนชิ้นส่วนเครื่องปั้นดินเผาอายุ 7,000 ถึง 6,000 ปีจากไซต์แอลจีเรีย นี่เป็นหลักฐานครั้งแรกของการแสวงประโยชน์จากผึ้งโดยผู้เลี้ยงสัตว์ในแอฟริกาเหนือในสมัยโบราณ
เรือ 2 ลำจากฟาร์มแห่งหนึ่งในตุรกีตะวันออกมีซากขี้ผึ้งที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งได้รับการยืนยันแล้วว่ามีอายุประมาณ 8,500 ปี
นักวิจัยกล่าวว่าเกษตรกรและคนเลี้ยงสัตว์ในยุคแรกอาจใช้น้ำผึ้งในการปรุงอาหาร โดยทิ้งขี้ขี้ผึ้งไว้บนเครื่องปั้นดินเผา เรืออาจถูกนำมาใช้ในการต้มรวงผึ้งขี้ผึ้ง เพื่อให้ขี้ผึ้งสามารถนำมาใช้ในพิธีกรรม ทางการแพทย์ หรือเพื่อวัตถุประสงค์อื่นๆ กรามมนุษย์อายุ 6,500 ปีจากสโลวีเนียในยุโรปกลางตอนใต้มีฟันที่อุดขี้ผึ้ง
ไม่มีร่องรอยทางเคมีของขี้ผึ้งปรากฏบนเครื่องปั้นดินเผาจากแหล่งเกษตรกรรมโบราณทางตอนเหนือของเดนมาร์ก รวมทั้งสกอตแลนด์และสแกนดิเนเวียตอนใต้ นักวิจัยสงสัยว่าสภาพอากาศหนาวเย็นทางเหนือสุดของยุโรปในขณะนั้นไม่เหมาะกับผึ้ง การศึกษาทางเคมีก่อนหน้านี้ของเครื่องปั้นดินเผาของเกษตรกร ซึ่งกำกับโดย Richard Evershed นักชีวธรณีเคมีแห่งมหาวิทยาลัยบริสตอล และผู้เขียนร่วมด้านการศึกษา เผยให้เห็นการบริโภคนมและชีสในสมัยโบราณที่เปรียบเทียบได้ในยุโรปและแอฟริกาเหนือ ( SN: 1/26/13, p. 16 )
ฟอสซิลมนุษย์เล่าเรื่องปลา เมื่อยุคหินของยุโรปเริ่มคลี่คลายลงเมื่อ 30,000 ปีที่แล้วHomo sapiensได้พัฒนารสชาติของปลาและนกน้ำที่ Neandertals ไม่สามารถหยั่งรู้ได้ การย้ายไปยังอาหารนูโวดังกล่าวช่วยปิดผนึกชะตากรรมวิวัฒนาการของทั้งสองกลุ่มตามรายงานในการดำเนินการของ National Academy of Sciences เมื่อวัน ที่ 22 พฤษภาคม การวิเคราะห์กระดูกฟอสซิลแสดงให้เห็นว่ามนุษย์ยุคแรกซึ่งในเวลานั้นมีความก้าวหน้าทางวัฒนธรรมอย่างรวดเร็ว กินสัตว์น้ำและสัตว์บก ในทางตรงกันข้าม Neandertals ซึ่งเสียชีวิตในช่วงเวลานั้นส่วนใหญ่เป็นพวกกินเนื้อแดง
นักวิจัยนำโดยนักมานุษยวิทยา Michael P. Richards จาก University of Bradford ในอังกฤษ วัดความเข้มข้นของคาร์บอนและไนโตรเจนบางรูปแบบในฟอสซิล ทีมวิจัยได้ศึกษาเชื้อ H. sapiens เก้า ตัวที่อาศัยอยู่ในยุโรประหว่าง 28,000 ถึง 20,000 ปีก่อน และ Neandertals ของยุโรป 5 ตัวที่มีอายุตั้งแต่ 100,000 ปีถึง 28,000 ปี ข้อมูลทางเคมีสะท้อนถึงปริมาณโปรตีนที่แต่ละคนบริโภคจากแหล่งที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกัน เช่น พื้นที่ชุ่มน้ำจืดและพื้นที่น้ำจืดที่แห้ง
หลักฐานที่เกี่ยวข้องระบุว่ามนุษย์ในยุคหินต่างจาก Neandertals ที่ไล่ตามเกมเล็กๆ ที่รักษาจำนวนของพวกเขาไว้เมื่อเผชิญกับการล่าสัตว์อย่างเข้มข้น (SN: 2/5/00, p. 85) การรับประทานอาหารที่หลากหลายทำให้H. sapiensมีข้อได้เปรียบเชิงวิวัฒนาการเหนือมนุษย์นีแอนเดอร์ทัล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อประชากรยุโรปขยายตัวในช่วงปลายยุคหิน นักวิทยาศาสตร์สรุป เว็บสล็อตแท้ และ สล็อตแตกง่าย
